Nasz kościół znalazł się na liście 27 kościołów jubileuszowych Archidiecezji Gdańskiej w związku z rozpoczętym 24 grudnia 2024 Rokiem Jubileuszowym. 

Oznacza to, że zgodnie z normami Penitencjarii Apostolskiej, nawiedzając go, można uzyskać tu odpust zupełny (czyli darowanie kar za grzechy, które odpokutowujemy w czyśćcu) dla siebie lub dla zmarłego.

By mieć udział w tej łasce Roku Jubileuszowego należy ponadto: 

• trwać w stanie łaski uświęcającej i wykluczyć jakiekolwiek przywiązanie do grzechu, co wiąże się z koniecznością przystąpienia do sakramentu pokuty a także z przyjęciem Komunii Świętej;
• odmówić modlitwę zgodnie z intencjami Papieża;
• wziąć udział we Mszy św. albo innym nabożeństwie liturgicznym, adoracji Najświętszego Sakramentu lub pobożnym rozmyślaniu;
• odmówić Wyznanie wiary, „Ojcze nasz” i dowolną modlitwą do Najświętszej Maryi Panny.

Dar odpustu można uzyskać dwukrotnie w ciągu dnia, zachowując powyższe warunki, jednak z intencją ofiarowania drugiego odpustu dla zmarłego, co wiąże się z przystąpieniem drugi raz tego samego dnia do Komunii Świętej podczas Mszy Świętej.  

Wierni, którzy nie będą mogli uczestniczyć z ważnych powodów w uroczystych nabożeństwach, pielgrzymkach i pobożnym nawiedzeniu, będą mogli uzyskać odpust jubileuszowy na tych samych warunkach, jeśli odmówią we własnym domu lub w miejscu, gdzie przebywają z przyczyn niezależnych od nich, modlitwę „Ojcze nasz”, Wyznanie wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i inne modlitwy zgodne z intencjami Roku Świętego, ofiarowując swoje cierpienia lub trudności życiowe.

Z udzielonych przywilejów można korzystać przez cały Rok Święty, tj. od 29 grudnia 2024 r. do 28 grudnia 2025 r.

Więcej informacji na temat obchodów Jubileuszu w naszej archidiecezji można znaleźć TUTAJ. 

A TUTAJ można zobaczyć, jak wyglądało rozpoczęcie Roku Jubileuszowego w naszej archidiecezji.

Co warto wiedzieć o jubileuszach?

Nazwa jubileusz pochodzi od hebrajskiego słowa yobel oznaczającego barani róg. Tym instrumentem, w czasach Starego Testamentu ogłaszano nadejście roku łaski od Pana. Według Biblii (Kpł 25, 8-13), co pięćdziesiąty rok miał być okazją do przywrócenia prawidłowej relacji z Bogiem, między ludźmi i z całym stworzeniem. W tym czasie odbywało się przebłaganie za grzechy, wygnańcy powracali do swej własności, a ziemia odpoczywała od uprawy.

Od 1300 roku, kolejni papieże – najpierw co 100, następnie co 50, a ostatecznie co 25 lat ogłaszają Rok Święty.

Jubileusz to:

1. PIELGRZYMKA – jest doświadczeniem nawrócenia; zakłada wejście w proces ciągłej zmiany miejsca pobytu, co ma być obrazem wychodzenia poza siebie, a podążanie ku Temu, który jest niezmienny – niezmienny w swojej miłości.

      NASZE PIELGRZYMKI DIECEZJALNE

• Rzym (wrzesień 2025)
• Gniezno (maj 2025)
• Kościoły jubileuszowe (cały rok)

2. DRZWI ŚWIĘTE – przypominają o Jezusowych słowach: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (J 10, 9). Przekroczenie progów kościołów jubileuszowych będzie znakiem chęci podążania drogą Jezusa oraz wyrażeniem gotowości do szukania dróg do pojednania wewnątrz samego Kościoła.

3. POJEDNANIE – przeżycie sakramentu pojednania ma pomóc w ponownym odkryciu wartości spowiedzi i osobistego przyjęcia Bożego przebaczenia, by potem dzielić się nim z bliźnimi.

4. MODLITWA – u jej podstaw zawsze leży pragnienie otwarcia się na obecność Boga i na Jego ofertę miłości.

5. LITURGIE – stanowią główny element świętowania Jubileuszu

• otwarcie Roku Świętego (przez papieża 24 grudnia, a przez biskupa 29 grudnia)
• archidiecezjalne celebracje sakramentów
• przeżywanie kolejnych tajemnic roku kościelnego
• odpust św. Wojciecha – 11 maja
• zakończenie Jubileuszu

6. WYZNANIE WIARY – jak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego, jest wchodzeniem w komunię z Bogiem, Ojcem, Synem i Duchem Świętym, a także z całym Kościołem, który przekazuje nam tę wiarę i w którym wierzymy (por. KKK 197).

7. ODPUST – jako konkretny przejaw miłosierdzia Bożego, które przekracza granice ludzkiej sprawiedliwości; pozwala uwolnić serce od ciężaru grzechu, aby należne zadośćuczynienie zostało udzielone w pełnej wolności.