MSZE ŚW. GREGORIAŃSKIE ZA ZMARŁYCH

       Kościół św. poucza, że najlepszym rodzajem pomocy duszom zmarłych jest odprawienie za nie ofiary Mszy św. Wiele dusz ukazywało się prosząc o odprawienie Mszy św. Szczególną rolę odgrywa odprawienie 30 Mszy św. gregoriańskich. Wywodzą się one z czasów pa­pieża Grzegorza Wielkiego, który polecił odprawienie przez kolejne 30 dni Mszy św. za zmarłego mnicha Justusa i uzyskał jego uwolnienie z czyśćca. Ten wielki i święty papież był szczególnym przyjacielem dusz w czyśćcu cierpiących i zbudował w intencji ich zbawienia kilka klasztorów.

       Opowiada się, że św. Grzegorz smucił się na myśl, że po swojej śmierci nie będzie już nic w stanie uczynić dla dusz w czyśćcu cierpiących. Boski Zbawiciel objawił mu wtedy pocieszającą obietnicę mówiąc do niego: "Mój wierny sługo, obdarzę cię szczególną łaską. Każda dusza w czyścu, za którą zostanie odprawionych ku two­jej czci 30 kolejnych Mszy św. będzie po ich od­prawieniu zbawiona, niezależnie od rozmiaru jej win przeciwko Mnie". Msze św. gregoriańskie zalecane były także przez wielu na­stępców wielkiego papieża. Św. Wincentemu Ferreriusowi ukazała się jego siostra i oznajmiła mu, że skazana jest na długie przebywanie w czyśćcu i prosi­ła go o odprawienie Mszy św. gregoriańskich, bo po nich może zostanie zbawiona. Po ich odprawieniu ponow­nie ukazała się bratu w postaci przemienionej, a więc dostąpiła zbawienia. Zgodnie z oświadczeniem Stolicy Apostolskiej wolno odprawiać Msze św. gregoriańskie ku czci św. Grzegorza bez wymieniania jego imienia, jed­nakże tylko za jednego zmarłego i bez przerwy. Mogą jednak być odprawiane przez kilku kapłanów.