WIELKI POST – CZAS NAWRÓCENIA I PRZEMIANY
Nawrócić się to znaczy przyjąć Boży plan dla swojego życia, zrezygnować z własnego planu. Dopóty nie jesteśmy nawróceni, dopóki nie przyjmiemy Bożego zamiaru i drogi Bożej dla swojego życia. Istotą nawrócenia jest uznanie, że Pan Bóg mnie miłuje i ma taki plan dla mojego życia, który prowadzi do pełni szczęścia.
Pismo Święte i Ojcowie Kościoła kładą nacisk szczególnie na trzy formy pomocy na drodze nawrócenia. Są nimi: post, modlitwa i jałmużna. Wyrażają one nawrócenie w odniesieniu do samego siebie, do Boga i innych ludzi.
Post - to forma uczczenia Boga, otwarcia osobistej przestrzeni dla osobowego kontaktu z Bogiem „w duchu i prawdzie”. Wymaga to walki ze złudzeniami i egoizmem.
Wstrzemięźliwość pozwala zdobyć się na dystans wobec rzeczy i chroni przed zachłannością, pozwala dzielić się z biednymi. Święty Augustyn przypominał: „Wstrzemięźliwość wasza niech będzie pokarmem dla biednych”. Do późnego średniowiecza jałmużna oznaczała nie tylko dar rzeczowy, ale też troskę o wyrównanie różnic stanowych.
Modlitwa rozwija dyspozycyjność człowieka wobec Boga.
„Nawrócenie dokonuje się w życiu codziennym przez czyny pojednania, troskę o ubogich, praktykowanie i obronę sprawiedliwości i prawa, wyznanie win braciom, upomnienie braterskie, rewizję życia, rachunek sumienia, kierownictwo duchowe, przyjmowanie cierpień, cierpliwe znoszenie prześladowania dla sprawiedliwości. Najpewniejszą drogą pokuty jest wzięcie każdego dnia swojego krzyża i pójście za Jezusem”. (KKK 1435)
Jak w praktyce dokonuje się nasze nawrócenie?
Praktycznie oznacza to życie na co dzień słowem Bożym. Jeżeli będziemy czytali Pismo Święte, rozważali słowo Boże w postawie gotowości przyjęcia go, wtedy słowo Boże powoli będzie nas przemieniało, będziemy się stawali nowymi ludźmi, żyjącymi według Słowa. Równocześnie, jeżeli będziemy podejmowali ten wysiłek, będziemy otrzymywali Ducha Świętego, który nas do tego uzdolni, bo to jest istotna rola Ducha Świętego, by przemieniać nas z ludzi, którzy żyją według swoich koncepcji, swoich planów, w ludzi duchowych, którzy żyją według myśli Bożej i realizują drogi Boże w życiu.