MSZE ŚW. GREGORIAŃSKIE ZA ZMARŁYCH
Kościół św. poucza, że najlepszym rodzajem pomocy duszom zmarłych jest odprawienie za nie ofiary Mszy św. Wiele dusz ukazywało się prosząc o odprawienie Mszy św. Szczególną rolę odgrywa odprawienie 30 Mszy św. gregoriańskich. Wywodzą się one z czasów papieża Grzegorza Wielkiego, który polecił odprawienie przez kolejne 30 dni Mszy św. za zmarłego mnicha Justusa i uzyskał jego uwolnienie z czyśćca. Ten wielki i święty papież był szczególnym przyjacielem dusz w czyśćcu cierpiących i zbudował w intencji ich zbawienia kilka klasztorów.
Opowiada się, że św. Grzegorz smucił się na myśl, że po swojej śmierci nie będzie już nic w stanie uczynić dla dusz w czyśćcu cierpiących. Boski Zbawiciel objawił mu wtedy pocieszającą obietnicę mówiąc do niego: "Mój wierny sługo, obdarzę cię szczególną łaską. Każda dusza w czyścu, za którą zostanie odprawionych ku twojej czci 30 kolejnych Mszy św. będzie po ich odprawieniu zbawiona, niezależnie od rozmiaru jej win przeciwko Mnie". Msze św. gregoriańskie zalecane były także przez wielu następców wielkiego papieża. Św. Wincentemu Ferreriusowi ukazała się jego siostra i oznajmiła mu, że skazana jest na długie przebywanie w czyśćcu i prosiła go o odprawienie Mszy św. gregoriańskich, bo po nich może zostanie zbawiona. Po ich odprawieniu ponownie ukazała się bratu w postaci przemienionej, a więc dostąpiła zbawienia. Zgodnie z oświadczeniem Stolicy Apostolskiej wolno odprawiać Msze św. gregoriańskie ku czci św. Grzegorza bez wymieniania jego imienia, jednakże tylko za jednego zmarłego i bez przerwy. Mogą jednak być odprawiane przez kilku kapłanów.